عید سعید فطر، عید آسودگی از آتش غفلت و رهیدگی از زنجیر نفس بر میهمانان حضرت حق مبارک

 

 

 

 

 

 

عید فطر؛ عید پایان یافتن رمضان نیست.

عید برآمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است. چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد می شود.

رمضان کوره ای است که هستی انسان را می سوزاند و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر می آورد.

فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است.

بناست که رمضان با سحرها و افطارهایش، با شبهای قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد.

اگر در عید فطر درنیابیم که از نو متولد شده ایم؛ اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم؛ عید فطر، عید ما نیست.

خدایا! خروج از ماه مبارک را برای ما مقارن با خروج از تمامی گناهان قرار بده.

الهی
فطرمان را فاطر
ایمان مان را فاخر
و روحمان را طاهر بفرما.

 

کم کم غروب ماه خـــــــدا دیده می شود
صد حیف از این بساط کـه برچیده می شود
دراین بهار رحمت و غفـــــران و مغفـــرت
خوشبخت آن کسی اسـت کـه بخشیده می شود

عید شـما مبارک